Daemon Targaryen

BIOGRAFIA Matt Smith

CHARAKTERYSTYKA

Książę, brat króla Viserysa I Targaryena, mąż Laeny i Rhaenyry. Jeden z najlepszych wojowników w Westeros, znakomity smoczy jeździec, jego smokiem jest Caraxes. Wróg Otto Hightowera, który uważa go za zagrożenia dla królestwa, za sprawą Otto został usunięty z funkcji Mistrza Praw i Mistrza Monet w królewskiej radzie. Typowy „zły chłopiec”: bardzo sprytny, inteligentny, ale równocześnie nieprzewidywalny i łatwo tracący panowanie nad sobą. Od dziecka zbuntowany, krnąbrny. Lubi męskie rozrywki, hulanki, nie bardzo zainteresowany jest ewentualnym dziedziczeniem Żelaznego Tronu. Trzeba przyznać, że jest dobrym mężem dla Laeny, mimo że nigdy nie przestał kochać Rhaenyry.

WYGLĄD

Wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna w średnim wieku, choć wyglądający dość młodo. Ma ostre rysy twarzy, przenikliwy wzrok i całkiem długie, jasne włosy Targaryenów. Często zakłada zbroję z pięknym hełmem w kształcie smoka.

BIOGRAFIA

Sezon 1

Wraca do Królewskiej Przystani, jako prezent daje Rhaenyrze naszyjnik z valyriańskiej stali. Przed turniejem dokonuje czystek wśród przestępców w mieście, na czele straży osobiście ścina jednego ze schwytanych zabójców. Następnego dnia kłóci się o brutalne metody z Otto, ich spór musi przerwać Viserys. Spędza upojne chwile z kochanką Mysarią, skarży się jej na Otto i Viserysa.

Bierze udział w turnieju, gdzie gładko pokonuje syna Otto, Gwayne'a, a potem składa wieniec laurowy Alicent. Niespodziewanie dwukrotnie przegrywa walkę z Cristonem Cole'em. Uczestniczy w pogrzebie Aemmy i małego Baelona.

Na spotkaniu rady przysłuchuje się tyradzie Otto, który twierdzi, że Daemon nie nadaje się na dziedzica. Pije z towarzyszami ze straży w domu publicznym, wznosi między innymi toast w imieniu zmarłego Baelona. Tłumaczy się ze swego zachowania Viserysowi. Chce przekonać Viserysa, aby awansował go na namiestnika w miejsce Otto, po ostrej sprzeczce z bratem zostaje odesłany do Doliny i pozbawiony dziedzictwa, wybuch jego złości skierowany w stronę Viserysa studzi królewska gwardia.

Razem z Mysarią odlatuje na smoku na Smoczą Skałę. Kradnie jajo smoka, które chce umieścić w kołysce swego dziecka z Mysarią. Spiera się z Otto, który przybył na Smoczą Skałę, jego wierni ludzie i Caraxes zmuszają Otto do odwrotu. Oddaje jajo Rhaenyrze. Corlys Velaryon prosi go o pomoc w walce z Karmicielem Krabów.

Trzy kolejne lata bezskutecznie walczy z Triumwiratem i Karmicielem Krabów kontrolującym morskie szlaki. Atakuje posłańca swego brata, który oferuje, dopiero teraz, wsparcie w walce. Podstępem zwabia ludzi Karmiciela Krabów na otwartą przestrzeń i pokonuje ich, wykorzystując smoka Laenora, osobiście zabija Karmiciela Krabów. Wraca do Królewskiej Przystani, składa hołd Viserysowi i zostaje przez niego serdecznie przyjęty.

Zbliża się do Rhaenyry, uwodzi ją, spędzają noc na hulankach, odwiedzają dom publiczny. Po wybuchu skandalu ponownie zostaje wygnany do Doliny, morduje tam swoją żonę Rheę Royce, z którą nigdy mu się nie układało (małżeństwo zaplanował Viserys). Nieoczekiwanie przyjeżdża na zaręczyny Rhaenyry i Laenora, konfrontuje się z kuzynką Rhei oskarżającą go o zabójstwo i zawłaszczenie ziem Royce'ów. Żeni się z Laeną, zamieszkuje w Pentos, gdzie wiedzie w miarę spokojne życie z żoną i córkami, Baelą i Rhaeną.

Po śmierci Laeny ponownie rozpoczyna romans z Rhaenyrą, nie chce się pogodzić z bratem. Wspiera Rhaenyrę w walce z Alicent i jej zwolennikami. Pobiera się z Rhaenyrą w starym obrządku smoczych jeźdźców. Rodzą mu się dwaj synowie, Aegon i Viserys.

Pomaga Lucerysowi w walce o dziedzictwo. Atakuje Vaemonda, broniąc godności swej żony. Dowiaduje się o śmierci Viserysa, wierząc, że został zabity przez Alicent i jej zwolenników chce wypowiedzenia im wojny, próbuje zrekrutować dla swojej sprawy jak najwięcej smoczych jeźdźców.

Koronuje Rhaenyrę na królową na Smoczej Skale. Atakuje Rhaenyrę i dusi ją po tym, jak dowiedział się, że zastanawiała się nad pojednaniem z wrogami. Dowiaduje się o śmierci Lucerysa, przekazuje smutne wieści Rhaenyrze. Próbuje obudzić potężnego smoka Vermithora, którego nie dosiadał nikt od czasów Jaehaerysa I.