Alicent Hightower Targaryen

BIOGRAFIA Emily Carey, Olivia Cooke

CHARAKTERYSTYKA

Córka Otto, druga żona króla Viserysa I Targaryena, matka Aegona. Od najmłodszych lat mieszka na dworze w Królewskiej Przystani, we wczesnej młodości bardzo przyjaźniła się z Rhaenyrą. W przeciwieństwie do zimnej i wyrachowanej Alicent z książek, ta serialowa jest o wiele cieplejszą postacią, stać ją na przyjazne gesty wobec innych, współczucie, życzliwość. Jest także o wiele mniej ambitną osobą, to jej ojciec i wuj stoją za wszystkimi intrygami (w powieściach była ich równorzędną partnerką w knuciu intryg, a na pewno bardziej od nich wyrachowaną). Na początku wydaje się dość niewinna, z czasem staje się rozgoryczona niezbyt udanym małżeństwem, utratą przyjaciółki, nieustannym zagrożeniem życia syna, zaczyna być intrygantką z krwi i kości, łatwo wpada w gniew, ma wyraźny żal do całego świata, popada w coś na kształt paranoi. Nie można jej jednak nazwać typowym czarnym charakterem.

WYGLĄD

W kilku sekwencjach widzimy ją jako nastolatkę (w tej roli Emily Carey), jednak generalnie to kobieta w wieku 35 lat, średniego wzrostu, szczupła, bardzo ładna (choć z upływem lat wyostrzyły się nieco jej bardzo delikatne rysy twarzy), o długich kasztanowych włosach.

BIOGRAFIA

Sezon 1

Podziwia Rhaenyrę lecącą na grzbiecie Syraxa, ale sama odmawia propozycji przejażdżki na smoku. Wraca z przyjaciółką do Królewskiej Przystani. Odwiedza z Rhaenyrą ciężarną Aemmę. W boskim gaju próbuje namówić Rhaenyrę do przeglądania książek o historii Westeros, które sama uwielbia.

Podczas turnieju siedzi obok Rhaenyry, mówi jej o plotkach dotyczących wymuszonego małżeństwa lady Elinor, martwi się walką Daemona ze swym bratem Gwayne'em, z nerwów obgryza paznokcie – to zresztą tik towarzyszący jej w każdej chwili napięcia. Po zwycięstwie Daemona składa na jego broni wieniec laurowy.

Uczestniczy w pogrzebie Aemmy i Baelona. Ojciec wzywa ją do Wieży Namiestnika, nakazuje iść do króla, aby złożyć mu kondolencje, sugeruje jej także, by założyła suknię swej nieżyjącej matki. Odwiedza Viserysa i daje mu książkę o historii, która także jest konikiem króla. Jest obecna podczas uznania Rhaenyry za następczynię Żelaznego Tronu. Za namowami ojca często odwiedza króla, który w końcu postanawia się z nią ożenić. Rodzi Viserysowi syna, Aegona.

Podczas drugich urodzin Aegona odkrywa, że ponownie jest w ciąży. Rozmawia z Rhaenyrą w boskim gaju o jej rzekomych hulankach i romansie z Daemonem. Ojciec ostrzega ją, że Rhaenyra po zostaniu królową będzie wrogo nastawiona do dzieci Alicent. Na zaręczyny Rhaenyry i Laenora przychodzi zbyt późno, przerywając przemowę Viserysa, w dodatku ubrana w zieloną suknię, kolor związany z rodem Hightowerów.

Ratuje Cristona przed popełnieniem samobójstwa. Próbuje przekonać Viserysa, że synowie Rhaenyry nie są dziećmi jej i Laenora, lecz jakiegoś kochanka królewskiej córki. Rozmawia z Aegonem o walce o tron z Rhaenyrą. Odrzuca propozycję poślubienia swej córki Helaeny przez jednego z synów Rhaenyry, Jacaerysa. Próbuje zabić Lucerysa, w którego obronie staje Rhaenyra.

Odkrywa, że jej syn zgwałcił jedną ze służących Haeleny, w pierwszej chwili pod wpływem impulsu wyrzeka się go. Podsłuchuje wizję Aegona Zdobywcy, wygłaszaną przez na wpół obłąkanego już Viserysa, wmawia sobie, że chodzi o ich syna Aegona. Sprzecza się z ojcem o zabicie Rhaenyry. Odkrywa, że jej ojciec od lat spiskuje w celu osadzenia Aegona na tronie.

Wysyła Cristona i Aemonda na poszukiwania porwanego Aegona. Daje pozwolenie na wyeliminowanie szpiegów na dworze sir Larysowi. Po odnalezieniu Aegona wbrew jego woli namawia go, by został królem. Uczestniczy w koronacji, po której do sali na smoku wlatuje Rhaenyra – staje przed Aegonem, by go chronić.