Viserys I Targaryen - Ród smoka

CHARAKTERYSTYKA

Piąty władca Siedmiu Królestw, syn księcia Baelona i jego siostry-żony Alyssy Targaryen. Do historii przeszedł jako Viserys Pokojowy, był bowiem władcą stroniącym od konfliktów i rozlewu krwi, uważanym powszechnie za spokojnego, uczciwego i życzliwego człowieka. Krótko był właścicielem smoka Baleriona. Dwukrotnie żonaty, z Aemmą i Alicent, z tą pierwszą miał córkę Rhaenyrę, z drugą doczekał się czwórki dzieci: Aemonda, Daerona, Helaeny i Aegona. Wydaje się twardy i żąda należnego mu szacunku, ale zazwyczaj wybiera takie rozwiązania, które zadowolą wszystkie ze stron, a niekoniecznie będą dobre dla samego królestwa. Ciężko przeżył śmierć Aemmy (niejako zmusił ją do rodzenia, wierząc, że w końcu da mu syna), a także nie potrafi odpowiednio mocno rozegrać sprawy sukcesji po sobie – w efekcie coraz bardziej zamyka się w sobie i w nałogu alkoholowym, od trzeciego odcinka nieraz nie myśli już trzeźwo (słowa zawsze wymawia powoli, tak, aby brzmieć zrozumiale, nie bełkotać). Organizuje uczty i turnieje, ale raczej dla innych – sam czerpie przyjemność ze śledzenia historii swego rodu i Westeros.

WYGLĄD

Całkiem wysoki mężczyzna w wieku około 50-60 lat, normalnej budowy ciała, z czasem, z powodu choroby, strasznie chudnie i pod koniec życia bardziej przypomina już szkielet obciągnięty skórą (to zupełna odwrotność tego, co w książce – tam był chorobliwie otyły). Ma długie jasne włosy Targaryenów i niewielki zarost (wąsik nieco ciemniejszy od reszty). W pewnym momencie zaczyna go toczyć choroba przypominająca trąd – jego ciało gnije, odpada, ma martwicę ręki, a na zniszczonej twarzy zaczyna nosić złotą maskę, aby ukryć koszmarny wygląd.

BIOGRAFIA

Sezon 1

Uczestniczy w zebraniu rady, odrzuca obawy Corlysa związane z Triumwiratem i zablokowaniem portów Westeros. Omawia organizację turnieju z okazji narodzin dziedzica. Maesterowie leczą jego zainfekowaną ranę na ręce. Odwiedza żonę, opowiada jej swój proroczy sen o koronacji swego syna. Jest świadkiem kłótni Otto z Daemonem, potępia nadmierną brutalność stosowaną przez straż swego brata, ale ogólnie jest przychylnie nastawiony do eliminacji przestępczości przed turniejem. Interweniuje podczas kłótni Otto z Daemonem o żonę tego drugiego.

Otwiera turniej, ale opuszcza go, udając się do żony, która rodzi i u której pojawiły się komplikacje. Pozwala na cesarskie cięcie, mimo że master wyjawia mu, że choć może się udać uratować dziecko, na pewno umrze Aemma. Opłakuje martwą Aemmę. Nadaje swemu synowi imię Baelon, ale mały książę umiera już po kilku godzinach.

Uczestniczy w pogrzebie żony i syna, praktycznie nie dochodzą do niego żadne informacje, jest jakby w letargu. Odwiedza go Alicent Hightower, składa kondolencje i daruje książkę o historii. Sprzecza się z Daemonem po rzekomych pijackich wybrykach tego drugiego w czasie żałoby, mówi mu, że nie będzie dziedzicem i wysyła go do żony. Rani się, siadając na Żelaznym Tronie.

Rozmawia z Rhaenyrą, ujawnia jej, że zamierza ogłosić ją swą następczynią, opowiada jej także dokładnie o proroctwie związanym z Aegonem Zdobywcą i niebezpieczeństwie czyhającym w śnieżnej burzy. Oficjalnie nazywa przy szlachcie Rhaenyrę swą dziedziczką.

Na zebraniu rady pojawiają się skierowane przeciw niemu zarzuty, że nie zrobił nic z zajęciem Smoczej Skały przez Daemona, a także nie wsparł Corlysa w walce z Karmicielem Krabów. Coraz bardziej zbliża się do Alicent. Corlys i Rhaenys proponują mu Laenę jako jego drugą żonę. Spotyka się z Laeną, ale uznaje ją za zbyt dziecinną i młodą i odrzuca propozycję małżeństwa zawiązującego sojusz między Targaryenami a Velaryonami.

Maester Mellos leczy jego coraz bardziej zainfekowaną dłoń. Dowiaduje się o kradzieży smoczego jaja przeznaczonego pierwotnie dla Baelona, wysyła Otto i wojsko na Smoczą Skałę. Rozmawia z Rhaenyrą po jej powrocie ze Smoczej Skały. Ogłasza, że poślubi Alicent, co nie podoba się Corlysowi i Rhaenyrze. Rodzi mu się syn Aegon.

Wyrusza z rodziną na polowanie do Kingswood. Proponuje rękę Rhaenyry Jasonowi Lannisterowi. Wyrusza na łowy na białego jelenia. Przekonuje się do pomysłu wydania Rhaenyry za Laenora Velaryona. Zabija jelenia, który jednak nie okazuje się być albinosem. Jest świadkiem powrotu Rhaenyry i Cristona z ubitym dzikiem. Wysyła wsparcie do walki z Karmicielem Krabów, omawia małżeństwo Rhaenyry. Na świat przychodzi jego córka Helaena.

Jedna się z Daemonem po jego zwycięstwie nad Karmicielem Krabów, wydaje ucztę na jego cześć. Alicent opatruje jego coraz gorzej wyglądające plecy i rękę. W gniewie omal nie zabija Daemona za jego nocne wyjście z Rhaenyrą, odsyła brata z Królewskiej Przystani. Przekonuje córkę do małżeństwa z Laenorem. Usuwa Otto z funkcji namiestnika, mianując w jego miejsce Lyonela Stronga.

Odwiedza Corlysa, omawiając warunki małżeństwa, jego stan coraz bardziej się pogarsza (ma już wówczas amputowane dwa palce). Rozmawia z Lyonelem o swych rządach, wyraża obawy, czy zostanie zapamiętany jako dobry władca.

Jest na weselu Rhaenyry i Laenora, które zakłóca przybycie Daemona i ubiór Alicent akcentujący jej przywiązanie do rodu Hightower. Wkrótce po ceremonii przewraca się.

Pozwala eskortować Lyonelowi Harwina do Harrenhal. Bierze udział w pogrzebie Laeny. Bezskutecznie próbuje się pojednać z Daemonem. Bierze udział w rozsądzaniu sporu między Aemondem a Lucerysem, w wyniku którego jego syn stracił oko. Zabrania komukolwiek kwestionować tego, że Lucerys i dzieci Rhaenyry pochodzą z prawego łoża.

Jego stan jeszcze bardziej się pogarsza, w zasadzie nie wstaje już z łóżka, nosi maskę kryjącą oszpecenia na twarzy, często majaczy. Ogłasza Lucerysa dziedzicem Driftmarku. Bliski obłędu mówi Alicent o Aegonie Zdobywcy i jego proroctwach, żona uważa, że mowa o ich Aegonie. Umiera, ale jego śmierć trzymana jest przez kolejny dzień w tajemnicy na rozkaz Otto.