Księżniczka Małgorzata - The Crown

 W 3 i 4 sezonie w rolę Małgorzaty wciela się Helena Bonham Carter. 

BIOGRAFIA

Sezon 3

Małżeństwo Małgorzaty ma się coraz gorzej. Tony wyjeżdża z domu przy każdej nadarzającej się okazji, a księżniczka coraz więcej pije, pali i zabija czas na organizowaniu spotkań towarzyskich i przyjęć. Ich relacja pozbawiona jest stałości, a Małgorzata zaczyna podejrzewać, że mąż wręcz jej nienawidzi. Wspólna podróż do Stanów Zjednoczonych ma pomóc im na nowo zbliżyć się do siebie. Księżniczka jest podekscytowana wyjazdem, gdyż dalej nie może się pogodzić z tym, że to nie ona jest królową, tylko Elżbieta, która nie chciała nią być. Małgorzata doskonale bawi się w Ameryce – znów jest w centrum uwagi, nie w cieniu starszej siostry. Dostrzega jednak, że Tony’emu zaczyna przeszkadzać jej popularność, więc obiecuje mu, że na premierze jego książki w Nowym Jorku, będzie błyszczał tylko on. Niestety, dostaje nagle polecenie od królowej, mówiące, że ma przyjąć zaproszenie od prezydenta Johnsona i dyskretnie go sobie zjednać. Małgorzata nie chce jechać do Białego Domu, ze względu na obietnicę złożoną Tony’emu, lecz Elżbieta stawia ją w sytuacji bez wyjścia. Nie zamierza jednak słuchać siostry, która przy okazji mówi jej, jak powinna się zachowywać. Pozostaje sobą – jest naturalna, zabawna, spontaniczna, oszałamiająca. Dzięki temu przekonuje prezydenta Johnsona, by udzielił Anglikom pomocy finansowej. 

W ramach nagrody za to, że wywiązała się z tego, o co ją poproszono i pomogła Koronie, Małgorzata chce, by Elżbieta podzieliła się z nią obowiązkami, dała jej zajęcie, wyznaczyła rolę. Jej prośba zostaje jednak odrzucona, a księżniczka raz jeszcze jest zmuszona samotnie poradzić sobie z ogarniającym ją poczuciem bezcelowości.

Gdy ma miejsce katastrofa górnicza w Aberfan, opowiada siostrze i matce o tym, co zobaczył tam Tony. Mówi, że zadzwonił do niej wcześniej rano i roztrzęsiony poprosił ją, by poszła do sypialni dzieci i je ucałowała. Jest wstrząśnięta tym wydarzeniem i przyznaje, że nigdy nie słyszała męża w takim stanie.

Kłótnie z Tonym są coraz częstsze, bardziej zażarte. Księżniczka wyjawia Elżbiecie, że jej mąż ma kochankę, lecz nie daje po sobie poznać, jak bardzo ją to boli. Jest w niej wiele sprzecznych emocji – z jednej strony mówi, że nie puści mu płazem takiego upokorzenia, ale z drugiej nie zamierza rezygnować z Tony’ego, jeszcze nie myśli o rozstaniu, gdyż twierdzi, że odpowiada jej taki układ. W czasie zorganizowanego przez nią przyjęcia urodzinowego mówi bliskim, że Tony ją zdradza i oczekuje, że rodzina ją wesprze, opowie się po jej stronie i pozbawi fotografa części przywilejów. Nikt jednak nie potrafi się z nią utożsamić, są głusi na jej skargi, za to zaczynają się skupiać na zaletach Tony’ego, jego filmach, wychwalają go i bronią. Księżniczka jest rozgoryczona ich zachowaniem, wyrzuca rodzinie, że jej nie wspierają. Czuje się przez to jeszcze bardziej osamotniona, bezbronna, pozbawiona sprawczości. Widząc w jakim jest stanie, zaprasza ją do siebie przyjaciółka, a Małgorzata przyjmuje zaproszenie. W drodze przywołuje sytuacje z Tonym, które pokazują, jak toksyczny jest ich związek. Przyjaciółka poznaje ją z Roddym Llewellynem. Początkowo traktuje go z góry, jest dla niego oschła i władcza, wkrótce jednak zbliżają się do siebie i nawiązują romans. Jest z nim szczęśliwa, dobrze się przy nim czuje i na chwilę zapomina o swoich problemach. Ich romans wychodzi jednak na jaw, więc wracają razem do Anglii i do domu księżniczki, gdzie niespodziewanie natykają się na Tony’ego. Małgorzata oznajmia mu, że to już nie jest jego dom i że nie chce go już w swoim życiu, bo tylko ją unieszczęśliwia. Dochodzi między nimi do sprzeczki, lecz księżniczka jej nie kontynuuje, tylko zaraz wybiega za Roddym, głucha na groźby męża, który krzyczy, że ją zniszczy. Kłótnia ta i zniknięcie Roddy’ego sprawiają, że księżniczka podejmuje próbę samobójczą – przedawkowuje środki nasenne. Gdy Elżbieta pyta ją, czy naprawdę chciała się zabić, odpowiada, że sama nie wie, ale prawdopodobnie tak. Siostra dzieli się z nią wtedy wątpliwościami dotyczącymi jej Srebrnego Jubileuszu, lecz Małgorzata zapewnia ją, że jako królowa dobrze wypełnia swoje obowiązki. Mówi o tym, czym jest monarchia – według niej maskuje problemy, dlatego sama Elżbieta musi pozostać bez skazy.

Sezon 4

W czasie wizyt premier Thatcher w posiadłości rodziny królewskiej w Balmoral, jest w stosunku do niej opryskliwa, odnosi się z wyższością, poucza ją i strofuje. Sugeruje pani premier, że skoro czas wolny nie wiąże się dla niej z przyjemnością i odpoczynkiem, to może dać jej nową perspektywę.

Na próbnym ślubie księcia Karola i Diany dostrzega, że książę nie kocha dziewczyny, tylko kogoś innego. Wytyka siostrze, matce i Filipowi, że ich rodzina nie uczy się na błędach, tylko ciągle je powtarza. Proponuje, by powstrzymać ten ślub, gdy jeszcze nie jest za późno – nie tylko ze względu na monarchię, ale też żywych, czujących ludzi.

Wkrótce Małgorzata nawiązuje kolejny romans – z Derekiem ,,Dazzle” Jenningsem, który jednak kończy się po kilku miesiącach, gdyż mężczyzna wstępuje do seminarium katolickiego. Księżniczka zaczyna mieć problemy z płucami, na tyle poważne, że musi przejść operację. W związku z tym postanawia prowadzić zdrowszy tryb życia – bez papierosów, alkoholu i ciągłych zawodów miłosnych. Mówi Elżbiecie, że planuje skupić się na rzeczy, która jej nie zawiedzie, czyli ich siostrzanej relacji i służbie Koronie. Raz jeszcze prosi ją, by przydzieliła jej tyle obowiązków, ile tylko może. Pragnie poczucia celu, czegoś, co wypełniałoby jej dni, bo na razie odczuwa jedynie pustkę. Jakiś czas później królowa odwiedza ją jednak z Martinem, który informuje Małgorzatę, że w momencie, gdy książę Edward osiągnął pełnoletność, liczba członków rodziny królewskiej, która mogła oficjalnie reprezentować Koronę, wyczerpała się. Księżniczka słyszy, że musi zrzec się swojej roli radcy stanu. Błaga siostrę, by jej tego nie odbierała i jednocześnie jest na nią wściekła, że nie może dać jej jednej rzeczy, której Małgorzata naprawdę potrzebuje. Elżbieta twierdzi, że chętnie oddałaby jej to wszystko, ale nie może. Zrozpaczona księżniczka udaje się więc na Karaiby, gdzie coraz bardziej pogrąża się w depresji. Odwiedza ją tam książę Karol, który radzi jej, by udała się do terapeuty. Choć nie jest do końca przekonana, gdyż postrzega terapię jako użalanie się nad sobą, słucha jego rady. Od terapeutki dowiaduje się o ,,siostrach” – jej kuzynkach, które są zamknięte w szpitalu dla umysłowo chorych. Prosi byłego kochanka, by pojechał wraz z nią do owego szpitala i wysyła go do środka, by czegoś się o nich dowiedział. Dazzle mówi jej, że obie żyją i że w szpitalu przebywa więcej krewnych powiązanych z rodziną królewską, bo aż pięć. Księżniczka odwiedza matkę w Szkocji. Ma do niej żal o to, że tak potraktowała swoją rodzinę. Ma dość tego, że każde nieludzkie, okrutne zachowania usprawiedliwia się w ich rodzinie abdykacją wuja Davida. Jest rozżalona, zła na bliskich, przerażona ich bezdusznością, której sama doświadczyła na przestrzeni lat. Dowiaduje się, że choroba jej kuzynek wcale nie zagrażała Koronie, jak twierdziła Królowa Matka. Choć uważa, że to, co zrobiła jej rodzina, jest niewybaczalne, to nadal wiernie przy nich trwa, nie potrafi się ich wyrzec. Niestety, jej stan psychiczny dalej się przez to pogarsza.