Książę Karol - The Crown

W 3 i 4 sezonie w rolę księcia Karola wciela się Josh O’Connor.

BIOGRAFIA

Sezon 3

Książę Karol, jako następca tronu, ma otrzymać tytuł księcia Walii. W związku z tym rząd wysyła go do Walii, by tam nauczył się języka i przy okazji swoją osobą załagodził rozwijające się nastroje nacjonalistyczne. Książę nie jest tym zachwycony, gdyż do tej pory studiował w Cambridge i najbardziej interesował się aktorstwem, twierdząc, że dzięki niemu może się w pełni wyrazić. Żegnając się z siostrą Anną, żali się jej, że tylko dla niego matka jest wyjątkowo podła i oziębła.

Nie zostaje zbyt ciepło powitany w Walii. Źle się tam czuje, dlatego nie traktuje swojego pobytu i powierzonego mu zadania poważnie, jest ignorancki w stosunku do kultury i historii Walii. Uczący go walijskiego profesor, Edward Millward, strofuje go za to, zwraca mu uwagę, że nie okazuje im szacunku i swoją niewiedzą upokarza Walijczyków. Karol bierze sobie jego rady do serca i zmienia nastawienie. Zaczyna również rozumieć punkt widzenia profesora, dostrzega, że chęć samostanowienia Walijczyków jest u nich równie silna jak u niego. Sam też nie chce, by o jego życiu decydował ktoś, kto go nie zna. Dlatego postanawia przeredagować swoją przemowę inauguracyjną, by była bardziej osobista, reprezentująca jego własne poglądy. Sympatyzuje z Walijczykami i mówi, że należy szanować ich odrębną tożsamość, kulturę, historię i język. Po inwestyturze odwiedzą matkę, oczekując słowa wdzięczności za to, co zrobił. Gdy tego nie otrzymuje, zarzuca jej, że jest bez serca, bez charakteru i własnej woli. Pragnie, by jego głos był słyszany, nie ignorowany i zagłuszany przez Koronę. Elżbieta odpowiada mu jednak, że jego głos nikogo nie interesuje.

Postanawia odwiedzić księcia Windsoru – jest nim zafascynowany, nawiązują bardzo serdeczną i zażyłą relację. Karol się z nim utożsamia, nie tylko przez to, że sam kiedyś też zostanie królem, lecz również ze względu na indywidualizm, progresywność i wielką miłość do kobiety, której nie powinien kochać. Wyznaje Lordowi Mountbattenowi, że podoba mu się dziewczyna nazwiskiem Camilla Shand – ich relacja jednak dopiero się rozwija. Karol zaprasza ją na kolację do swojej prywatnej kwatery w pałacu Buckingham i otwiera się przed nią, mówiąc, jak to jest być następcą tronu, który wiecznie czeka, by zacząć w pełni żyć na własnych warunkach, choć jednocześnie oznacza to śmierć jego matki. Wydaje się rozdarty, lecz po chwili okazuje się, że dramatyczny ton był wstępem do żartu, który zgotował Camilli. W liście do wujka Davida zapewnia, że nie pozwoli, by spotkał go los byłego króla, któremu odmówiono prawa do miłości. Zapowiada, że będzie władcą na własnych warunkach.

Na pogrzebie księcia Windsoru mówi wdowie po nim, Wallis Simpson, że jego związek z Camillą nie jest jeszcze oficjalny. Przyznaje za to, że jest ona tą jedyną. Wallis daje mu swoje rady – by nigdy nie wyrzekł się prawdziwej miłości i by strzegł się rodziny. Dzieli się z Camillą wrażeniem, że czuje, jakby zastąpił wujka Davida, od którego odwróciła się cała rodzina, że teraz Karol stał się jednostką zagrażającą stałości Korony, przez swą niezależność, postępowość i samodzielne myślenie.

Karol niepokoi się, że Andrew Parker-Bowles, z którym Camilla się spotykała, wciąż jest nią zainteresowany. Czuje, że ich związek jest przez to zagrożony. Opowiada o tym Lordowi Mountbattenowi i wyznaje mu, że jest ona tą jedyną oraz prosi go o pomoc w przekonaniu rodziny do Camilli, chce, by na nich wpłynął.

Zamiast tego, za sprawą wujka Dickiego, zostaje mianowany oficerem wojskowym i przydzielony na pierwszy posterunek na Karaibach. Początkowo podejrzewa, że zaaranżowała to jego matka, chcąc rozbić jego związek z Camillą, lecz gdy konfrontuje się z nią, Elżbieta zaprzecza. Karol jest wściekły, wie, że nie ma kwalifikacji na taki przydział i zdaje sobie sprawę, że Camilla nie pasuje do królewskich standardów. Zarzeka się, że nie da się stłamsić, tak jak książę Windsoru czy księżniczka Małgorzata.

Wkrótce jednak wujek Dickie informuje go, że Camilla wciąż kocha Andrew i zamierza go poślubić. Karol jest załamany. Pyta o to ukochaną, która odpowiada, że sprawa jest skomplikowana, lecz jej uczucia względem księcia są prawdziwe. Niestety, to nie wystarcza, książę czuje się oszukany przez Camillę i zdradzony przez rodzinę, która zaaranżowała całe małżeństwo. Gdy przebywa na karaibskim posterunku, widać, jak bardzo cierpi z powodu tego rozstania, jak Camilla złamała mu serce.

Sezon 4

Związek z Camillą wciąż trwa, lecz jest utrzymywany w tajemnicy, dlatego Karol zaczyna spotykać się z innymi kobietami, które bardziej nadawałyby się na przyszłą królową. Jedną z nich jest Sarah Spencer, starsza siostra Diany Spencer – tak książę po raz pierwszy spotyka przyszłą Lady Di. W czasie swojego pobytu w Islandii dzwoni do niego Lord Mountbatten. Krytykuje go za to, że nadal potajemnie spotyka się z Camillą. Karol z kolei ma do niego pretensje i wyrzuca mi hipokryzję. Po tym jak Dickie ginie w zamachu zorganizowanym przez IRA, Karol leci na jego pogrzeb i dostaje wtedy list, który Mountbatten napisał mu przed śmiercią. Książę bardzo przeżył tę stratę i bierze sobie do serca ostatnie słowa człowieka, którego uważał za przybranego ojca. Między innymi ten list skłania go do wybrania na żonę dziewczynę taką jak Diana – ułożoną, potulną, uroczą. Po pogrzebie odbywa rozmowę z pijanym księciem Filipem. Karol przyznaje, że Lord Mountbatten był ojcem dla nich obu, lecz Filip unosi się, mówiąc, że Karol przecież ma ojca. Młody książę jest jednak innego zdania.

Po zawodach jeździeckich, w których brała udział jego siostra Anna, po raz drugi spotyka Dianę, która składa mu kondolencje. Dzwoni później do jej siostry i prosi ją, by opowiedziała mu o Dianie. Wkrótce zaczyna się z nią spotykać, choć ich nieliczne spotkania odbywają się zawsze w obecności przyzwoitki, a sam Karol wciąż ma romans z Camillą. Chce, by przyjechała do Balmoral, by była zazdrosna o Dianę, lecz Camilla wręcz go zachęca, by sobie kogoś znalazł. To na jej propozycję Karol zaprasza Dianę do rodzinnej posiadłości w Balmoral. Jest rozdarty, gdyż nie kocha dziewczyny, ale wie, czego oczekuje od niego rodzina. Opowiada później Camilli, jak Diana doskonale poradziła sobie w tzw. teście balmoralskim, że zjednała sobie wszystkich członków rodziny. Jego ojciec wprost mówi, że jest to dziewczyna, którą powinien poślubić.

W 1981 roku oświadcza się Dianie. W czasie wspólnej konferencji prasowej nie wygląda na szczęśliwego i zakochanego, jak sugeruje jeden reporter. Zaraz też wyjeżdża na 6 tygodni i żegnając się z Dianą, mówi jej, że poprosił Camillę, by spędziła z nią trochę czasu. Diana wie o ich wspólnej przeszłości i nie jest tym zachwycona, nie rozumie, czemu miałaby się z nią spotykać. Karol wraca ze swojej podróży o dzień wcześniej, by spotkać się z Camillą. Na próbie ślubu Diana konfrontuje się z nim w tej sprawie, gdyż dowiedziała się o owym spotkaniu. Książę jednak zapewnia, że pojechał do niej tylko po to, by zakończyć ich związek i wziąć sygnet dla Diany. Gdy w samotności ogląda sztuczne ognie, wystrzeliwane z okazji jego zbliżającego się ślubu, przychodzi do niego matka i opowiada mu historię o innym królewskim małżeństwie, które dopiero z czasem obdarzyło się miłością. Dała mu tym samym do zrozumienia, że widzi, iż Karol nie kocha Diany, lecz jest to nieistotny szczegół. Książę ze łzami w oczach godzi się ze swoim losem, nie oponuje, tylko bierze ślub z Dianą.

Kilka miesięcy po ślubie królowa odwiedza go w jego nowej posiadłości. Jest wściekły na Dianę, że nie siada razem z nimi do stołu – denerwuje go jej słabość, gdyż dziewczyna źle znosi ciążę i całymi dniami leży w łóżku. Narzeka na Dianę, która go drażni swoim brakiem zainteresowania. Elżbieta wypomina mu, że zamieszkał tak daleko od miasta, by być bliżej Camilli, a książę przyznaje, że razem polują i rozmawiają przez telefon. Twierdzi, że często potrzebuje pocieszenia, lecz królowa unosi się na te słowa i wyrzuca mu niewdzięczność i egoizm.

W czasie wspólnej podróży z Dianą po Australii jest nią zażenowany, nie potrafi okazać jej serca, być troskliwy, gdy np. oznajmia mu, że nie da rady wejść na Ayers Rock – reaguje wręcz agresywnie. W rozmowie z Camillą wylewa swoje frustracje i narzeka, że nie może polegać na Dianie, która według niego jest słaba, żałosna i krucha. Między nim a Dianą dochodzi jednak do szczerej wymiany zdań. Przyznaje, że wie, jak bardzo jest nieszczęśliwa, lecz mówi też, że sam czuje się przez nią niezrozumiany, dlatego jest dla niej zimny i zdystansowany. Mówi, że ją kocha i wydaje się, jakby para się pojednała. Karol w końcu dostrzega, że mają takie same potrzeby, chcą być doceniani, zauważani, kochani. Dalsza część ich podróży przebiega znakomicie. Przestaje nawet oddzwaniać do Camilli. Niestety, szybko zaczyna zazdrościć Dianie jej rosnącej popularności i znowu czuje się pomijany, zbędny, za co wyżywa się na żonie. Po powrocie do Anglii jego życie wraca do dawnego trybu – prosto z lotniska jedzie spotkać się z Camillą.

Gdy leci na Karaiby odwiedzić ciotkę Małgorzatę, mówi jej, że Diana znowu jest w ciąży, lecz, zamiast się cieszyć, oboje są coraz bardziej nieszczęśliwi. Przyznaje, że prawie się nie widują, a jeśli nawet, to tylko się kłócą, przez co zaczął chodzić do terapeuty. Radzi Małgorzacie, by zrobiła to samo.

Z okazji jego urodzin Diana sprawia mu niespodziankę i po skończonym spektaklu w operze sama wychodzi na scenę i zaczyna tańczyć. Karol jednak jest zażenowany i oburzony jej zachowaniem – zarzuca jej, że wcale nie chciała go uszczęśliwić, tylko zapewnić sobie oklaski. Jest zazdrosny, twierdzi, że to o niej będą znowu rozpisywały się gazety. Sfrustrowany jedzie do Camilli. Wkrótce udaje się wraz z Dianą i innymi przyjaciółmi na narty do Szwajcarii, gdzie zostaje porwany przez schodzącą lawinę. Wyjawia Camilli, że to traumatyczne wydarzenie sprawiło, że doznał objawienia i ma dość udawania – chce zostawić Dianę i poślubić Camillę. Przygotowuje sobie przemowę, którą chce wygłosić przed matką, lecz gdy dochodzi między nimi do rozmowy, Elżbietę nie interesuje jego zdanie, ponieważ Diana zapewniła, że chce uratować ich małżeństwo.

Po rozmowie z Anną, która twierdzi, że Camilla nadal kocha Andrew, spotyka się z ukochaną i ją o to pyta. Chce, żeby mu obiecała, że jeśli on odejdzie od Diany, ona zrobi to samo. Camilla mówi, że odejście nie jest takie proste, ale zapewnia Karola, że to on jest miłością jej życia i że gdyby mogła, zostawiłaby Andrew.

Karol przychodzi do matki, by naskarżyć na Dianę, która odnowiła romans z majorem Hewittem, choć sam przez cały czas ignoruje ją, odtrąca i zdradza z Camillą. Pragnie separacji i rozwodu, ale Elżbieta nie chce o tym słuchać.

Do ostatniej konfrontacji z Dianą w tym sezonie dochodzi po jej powrocie ze Stanów Zjednoczonych. Karol jest wściekły i zazdrosny o sukces, który tam odniosła. Wykrzykuje jej w twarz, że to Camilla jest kobietą, którą kocha. Mówi jej też, że wszelkie skargi na ich małżeństwo może kierować do ludzi, którzy je zaaranżowali.

W czasie świąt raz jeszcze próbuje porozmawiać z matką. Królowa jednak ma dość jego narzekań, niewdzięczności i braku dojrzałości – każe mu wziąć się w garść i zabrania wspominania o rozwodzie.