Ecbert Ealhmunding

BIOGRAFIA Linus Roache

CHARAKTERYSTYKA

Król Wessex i Mercii, władca bardzo ambitny, rządzący twardą ręką, niecofający się przed niczym, by zrealizować swe cele. Dzieciństwo i wczesną młodość spędził na dworze samego Karola Wielkiego. Prywatnie podziwia zręczność bojową i odwagę Ragnara Lothbroka (mocno przeżywa fakt, że musi go wydać królowi Aelle), ceni także starożytnych Rzymian, chętnie otaczając się rzymską sztuką i studiując rzymskie techniki wojowania. Stara się być postrzegany jako władca sprawiedliwy, ale to tylko pozory, tak naprawdę dba jedynie o własne interesy, narażając w ich imię nawet życie syna, Aethelwulfa. Spiskuje przeciw innym miejscowym władcom, marząc o zagarnięciu ich ziemi. Mimo licznych przywar cechuje się wyrozumiałością i tolerancją dla innych religii, nie uważa się za lepszego od pogan. Wiadomo, że bardzo kochał swą żonę, po jej śmierci ślubował zachowanie czystości i raczej wywiązuje się ze swej przysięgi. Imię Ecbert oznacza dosłownie „błyszczące/jasne ostrze miecza”.

Król Ecbert to postać historyczna, syn króla Ealhmunda, który został wygnany do Francji, a potem odzyskał tron Kentu i Wessex po interwencji Karola Wielkiego. Został koronowany w 802 roku (tak naprawdę nie mógł nigdy spotkać króla Aelle, który żył później).

WYGLĄD

Mocno zbudowany brodacz o jasnych, a później posiwiałych włosach. Nosi się oczywiście po królewsku, na głowę zakłada pokaźną koronę.

BIOGRAFIA

Sezon 2

Król ratuje Athelstana, z którym zaczyna go wiele łączyć, obaj wydają się mieć podobną osobowość, poglądy. Powierza mnichowi pod opiekę swój największy skarb – zbiory przedmiotów i dzieł związanych z Rzymianami. Swą wiedzę na temat rzymskiej taktyki praktycznie wykorzystuje, gdy wspólnie z królem Aelle staje naprzeciw armii wikingów dowodzonych przez Ragnara, Horika i Lagerthę. Dzięki jego strategii wikingowie ponoszą wielkie straty. Wbrew woli Aelle Ecbert nie decyduje się zadać ostatecznego ciosu najeźdźcom, co więcej, ratuje życie rannemu Rollo. Oba te fakty wykorzysta, zapewniając sobie wsparcie wikingów w ekspedycji na Mercię, gdzie zamierza osadzić na tronie księżniczkę Kwenthrith. Nadaje również przybyszom ziemie do założenia w Wessex osady.

Sezon 3

Władca gości u siebie ludzi Ragnara mających wyruszyć do Mercii, omawia z nimi zasady sojuszu i współpracy.

Sezon 4

Ecbert spiskuje, by zdobyć ziemie Kwentrith, zdradza także króla Aelle, zagarniając w końcu samemu tron Mercii. Uwalnia Ragnara, którego uwięził jego syn Aethelwulf, obaj mężczyźni prowadzą długą dysputę, w której widać, że darzą się wielkim szacunkiem. Ragnar namawia króla, by go zabił, mając w tym swój interes – jego śmierć zmotywowałaby do zaatakowania Wessex przez Björna, który chciałby pomścić ojca. Ecbert przekazuje wikinga królowi Aelle, jest świadkiem jego śmierci, co bardzo ciężko znosi.

Przed atakiem Wielkiej Armii Pogan, na czele której stoją synowie Ragnara Ecbert zrzeka się tronu na rzecz swego syna Aethelwulfa. Następnie obiecuje zwycięsko wkraczającym do Wessex wikingom ziemie jako zadośćuczynienie krzywd. Nadając im je, tak naprawdę posuwa się jednak do oszustwa – jako że zrzekł się korony, nie jest już władcą owych ziem i prawnie nie może ich komuś darować. Wikingowie dają się jednak oszukać, dając tym samym rodzinie króla czas na ucieczkę. Sam Ecbert wie, że oszustwo prędzej czy później wyjdzie na jaw, prosi więc synów Ragnara o to, by pozwolili mu popełnić honorowe samobójstwo. Odbiera sobie życie podczas kąpieli w ukochanej rzymskiej łaźni.