Uhtred z Bebbanburgu
BIOGRAFIA Alexander Dreymon
CHARAKTERYSTYKA
Syn władcy na Bebbanburgu. Nosił imię Osbert, ale po śmierci starszego brata przejął jego imię Uhtred. Matka zmarła przy porodzie. Nazywany jest też czasem Uhtredem Ragnarssonem, adoptował go bowiem i przez pewien czas wychowywał wikiński wódz Ragnar. Urodził się jako chrześcijanin, ale przejął wiarę wikingów. W dzieciństwie niespokojny, rozdarty między zabawami z bronią a zamiłowaniem do sztuki, u Ragnara stał się wojownikiem z krwi i kości. Jego obietnice i postanowienia są święte, dąży do ich zrealizowania z determinacją i nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć swój cel, co czasem sprowadza na niego kłopoty, a przede wszystkim oskarżenia o brak lojalności wobec władców. Fatalista, który wierzy, że „co ma być, to będzie”. Na pewno jest godny zaufania, prawy, bystry, nieustraszony, z silnym kodeksem moralnym. Kocha swą rodzinę (choć w książkach bywał okrutny dla syna). W niewielkim poważaniu ma z kolei modły, posty, umartwianie się, pokuty, bezwzględne posłuszeństwo władzy – jak wikingowie uważa, że należy żyć pełnią życia. Bywa impulsywny i nieco arogancki, jest rozdarty między kulturą anglosaską i wikińską.
WYGLĄD
Mężczyzna nie najniższy, ale i nie górujący nad innymi wzrostem. Raczej szczupły, choć solidnie umięśniony. Ma długie brązowe włosy, niekiedy wygolone na bokach na wikińską modłę i spięte z tyłu, niekiedy opadające na ramiona. Nosi wąsy i niewielką bródkę. Przy sobie ma zawsze charakterystyczny miecz z bursztynową głowicą, noszony nie przy pasie, a na plecach. Ubiera się w stroje lepiej urodzonych wojowników wikińskich i anglosaskich.
BIOGRAFIA
Sezon 1
Rok 866. Mały Osbert wychodzi z ojcem, panem okolicznych ziem i zamku, poza mury Bebbanburgu. Dostrzega statki wikingów zbliżające się do brzegu. Ucieka z ojcem do warowni. Jego brat Uhtred wyjeżdża na rekonesans. Ragnar, wódz wikingów, rzuca przed mury głowę Uthreda. Ojciec chrzci Osberta po raz drugi, tym razem nadając mu imię Uthred, by był rozpoznawalny jako pan zamku. Ojciec Uhtreda rusza na najeźdźców, Uhtred w tajemnicy podąża za nim, co ratuje mu życie, bowiem jego wuj kazał go zgładzić. Widzi śmierć ojca, rusza na pole bitwy, atakując jednego z wrogów. Zostaje schwytany razem z młodą dziewczyną Bridą. Ragnar, nieco rozbawiony jego desperackim atakiem, oszczędza mu życie i zabiera ze sobą. Wuj chce go wykupić, ale Ragnar dowiaduje się o jego niecnych planach i zostawia chłopca przy sobie, adoptując go i dając nazwisko Ragnarsson. Broni Thyrę, córkę Ragnara, przed atakiem Svena, syna wojownika Kjartana. Ragnar każe wygnać Kjartana, oślepić na jedno oko Svena, Uhtredowi zaś daruje naszyjnik z mieczem Thora.
Mijają lata, Uhtred wyrósł na dzielnego wikińskiego wojownika, zakochany jest w Bridzie, z którą potajemnie się spotyka. Pod jego nieobecność przybywają wojska Kjartana i zabijają Ragnara i jego ludzi, uprowadzają Thyrę. Zabija mordercę nasłanego przez wuja, rzuca jego głowę pod mury Bebbanburga i ogłasza, że wróci po swe ziemie. Ucieka wojsku wuja, zaczyna poszukiwanie Ubby, aby pomścić Ragnara. Po drodze dojeżdżają do spalonej wioski, jeden z mieszkańców mówi, że to zemsta wikingów za bunt anglosaskiego zdrajcy, który zabił duńskiego wodza, który go wychował. Uhtred i Brida porywają Storriego, który ma być zakładnikiem – Uhtred idzie na rozmowę z Ubbą, a Brida ma zabić Storriego, gdyby nie wrócił. Uhtred jest świadkiem śmierci króla Edmunda. Ubba chce go zabić, ale potem wymienia za Storriego. Jadą do Oxfordu, Uhtred każe tam sobie zrobić miecz z bursztynem podarowanym przez ojca. Uciekają ścigani przez zabójców Ubby.
Przybywa do Winchesteru, spotyka króla Alfreda, a ojciec Beocca mówi, że ma papiery potwierdzające jego roszczenia do Bebbanburgu – musi jednak udowodnić swą lojalność. Szpieguje Duńczyków, wbrew zaleceniom Bridy ślubuje wierność Alfredowi. Bierze udział w negocjacjach z Ubbą i Guthrumem. Zakopuje poroniony płód Bridy. Zaczyna szkolić wojska Alfreda, ucząc je wikińskich taktyk wojennych. Spotyka się z Młodym Ragnarem, który wierzy w spisek Kjartana. Poślubia Mildrith, co wpędza go w długi wobec Alfreda. Informuje Alfreda o ruchach wojsk Guthruma. Zostaje zakładnikiem Guthruma, ale ratuje go Młody Ragnar. Pali statki wikingów, w pojedynku zabija Ubbę. Naraża się Alfredowi i zostaje upokorzony w imię wiary chrześcijańskiej, którą odtąd będzie gardził. Kłóci się z żoną, która ochrzciła bez jego wiedzy ich syna. Zostaje wynajęty przez władcę Peredura walczącego z Brytyjczykami. Spłaca długi u biskupa Alewolda. Zostaje wyzwany przez Leofrica, pojedynek przerywa atak wikingów. Uciekając na bagna, ratuje króla Alfreda. Jedzie zebrać armię, dowiaduje się o śmierci syna. Kocha się z wieszczką Iseult, która zdradza, że Thyra żyje więziona przez Kjartana. Walczy z wikingami pod Edington, zabija króla Skorpę. Spotyka Młodego Ragnara i Bridę, która odnosi się do niego z pogardą.
Sezon 2
Przejeżdża przez spaloną wioskę Eoferwic, spotyka Haestana. Jedzie wykupić Guthreda, który według wizji opata Eadreda ma zostać królem. Podstępem obezwładnia Svena i uwalnia Guthreda, eskortuje go do Cumberlandu. Rozmawia w kaplicy z Giselą, siostrą Guthreda. Zostaje uratowany przez przyjaciół po zasadzce Tekila, z wrogów przeżywa tylko Sihtric, który przysięga mu wierność i służbę. Zaczyna, mimo ostrzeżeń Beocci, romans z Giselą. Bierze udział w negocjacjach z Sigefriedem i Erikiem. Przybywa z wojskiem pod twierdzę Dunholm, w której jest Kjartan. Prosi Guthreda o rękę Giseli, ale Guthred zdradza go i sprzedaje za ludzi z Bebbanburga. Trafia na statek niewolników, próbuje ucieczki, zostaje uwolniony przez Młodego Ragnara. Wbrew opatowi poślubia Giselę. Aby oszczędzić Ragnara, wyprawia się na polecenie króla Alfreda na Siegefrieda. Atakuje Dunholm i zabija Kjartana.
Mijają 3 lata, Uhtred mieszka z rodziną w Coccham, ma syna Uhtreda i córkę Stiorrę. Odwiedza go król Alfred. Bjorn przepowiada Uhtredowi, że zostanie królem Duńczyków i Anglosasów. Bierze udział w ataku na Londyn. Przygotowuje ucieczkę Erika z Aethelfled. Ratuje życie Aethelfled i Wessex przed wikingami.
Sezon 3
Haesten ostrzega Uhtreda i Alfreda przed atakiem Sigurda Bloodhaira. Skade rzuca na niego klątwę. Dochodzi do bitwy, Sigurd ucieka, zostawiając Skade w niewoli Uhtreda. Po powrocie dowiaduje się, że Gisela zmarła przy porodzie, ale jego drugi syn jest zdrowy. Uhtred organizuje jej wikiński pochówek, za co obraża go duchowny Godwin. Zabija Godwina, narażając się na karę ze strony Alfreda. Przyjeżdża układać się z Alfredem, dochodzi do kłótni, bierze króla jako zakładnika. Skade próbuje go uwieść. Choruje, trafia do zamku Dunholm, gdzie opiekuje się nim Brida. Walczy z Sigurdem o Skade, wygrywa, ponownie narażając się Bridzie. Traci Skade na rzecz Haestana.
Dowiaduje się o śmierci Młodego Ragnara, odwiedza jego grób, razem z Bridą postanawia odszukać jego zabójcę, zaś duszę zmarłego wysłać do Walhalli. Odbija Skade, ale potem topi ją w rzece. Próbuje znaleźć sposób na kontakt z dziećmi, które zabrał król Alfred. Chory Alfred przebacza mu i prosi, by zaopiekował się Edwardem, dopóki po jego śmierci nie zostanie koronowany. Odkrywa, że Aethelwold zabił Młodego Ragnara, mści się za jego śmierć.
Sezon 4
Ma romans z Aethelfled. Prosi króla Edwarda o ludzi potrzebnych do odbicia Bebbanburga, ten jednak odmawia. Uhtred zaczyna planować atak na wuja na własną rękę, chce przy okazji odzyskać serce św. Oswalda – połączenie jego ciała ma zjednoczyć anglosaskie ziemie, a już tylko serce pozostaje w rękach wuja. Nakłania swego syna Uhtreda, który zamierza zostać duchownym, aby dołączył do wyprawy przeciw wujowi. Dostają się do Bebbanburga, tam Wihtgar, syn wuja, zabija ojca, aby przejąć jego tytuł. Muszą uciekać, ginie Beocca, co Uhtred mocno przeżywa.
Dowiaduje się, że Aethelwold zabił Ragnara podżegany przez Cnuta. Uprowadza synów Cnuta. Dwukrotnie walczy z armią Cnuta, pokonuje ją, a jego samego zabija. Odwiedza córkę Stiorrę. Jedzie na spotkanie z Aethelfled, przejeżdża przez okolice dotknięte zarazą. Zostaje uwięziony przez Edwarda, ale potem król uwalnia go i mianuje protektorem Mercii. Wpada w ręce Haestana, zostaje zostawiony na pewną śmierć, ale uwalnia go Eadith. Sigtryggr bierze Uhtreda jako zakładnika, tam spotyka go Brida, która pragnie jego śmierci. Król Edward powierza mu pod opiekę swego najstarszego syna Athelstana.
Sezon 5
Uhtred wychowuje Athelstana na wojownika, broni też granic Mercii. Brida zaczyna ścigać dzieci Uhtreda, kastruje jego starszego syna. Zwycięża jej wojska, ratując Stiorrę. Wraca, aby pożegnać umierającą Aethelfled. Bez powodzenia próbuje nie doprowadzić do starcia wojska Edwarda i Sigtryggra. Pokonany Sigtryggr prosi Uhtreda, aby pozbawił go życia jak wikinga. Walczy z Bridą w ruinach dawnej sali Ragnara, gdzie dorastali, pokonuje ją, chce wybaczyć jej winy, ale zabija ją Stiorra. Pali ciało Bridy. Proponuje Edwardowi sojusz, dzięki któremu odzyska Bebbanburg.
W walce ze Szkotami dowodzi duńskimi posiłkami razem ze Stiorrą. Zabija Wihtgara, zdobywa zamek, a Edward ogłasza go władcą Northumbrii. Uhtred przysięga Edwardowi wierność, ale jednocześnie zastrzega, że Northumbria będzie niezależna od Anglii. Świętuje z synem i córką, wygłasza mowę o nieuchronności przeznaczenia.
Siedmiu królów musi umrzeć
Przyjmuje pod swój dach Eadgifu i jej najmłodszego syna Edmunda. Dostaje wiadomość, że Aethelstan ruszy wkrótce na swego brata Aelfwearda, jedzie mu pomóc, wcześniej, podczas uczty, Ingrith dzieli się z nim swą przepowiednią, że Anglia się zjednoczy, kiedy umrze siedmiu królów. Dociera do Aelfwearda, pomaga mu przygotować obronę. Kiedy pod murami zjawia się Aethelstan i obiecuje oszczędzić ludzi brata, doradza mu, żeby otworzył wrota. Jest świadkiem śmierci Aelfwearda, walczy z ludźmi Aethelstana, potem staje przed nim i krytykuje to, co zrobił. Jedzie do Eoferwic, spotyka tam króla Hywela Ddę, widzi pogańskie posągi niszczone przez ludzi Aethelstana.
Odkrywa, że Aethelstan i Ingilmundr są kochankami. Ucieka do Bebbanburgu przed zemstą tego drugiego. Chroni się z Sihtrikiem i Finanem, ale zostaje zdradzony i pojmany przez Aethelstana, który skazuje go na wygnanie. Pozbawiony broni i zbroi przemierza kraj, jest bliski śmierci z wyczerpania. Znajdują go Duńczycy, trafia na Szetlandy. Odkrywa, że Ingilmundr tak naprawdę jest szpiegiem na usługach Anlafa.
Anlaf i sprzymierzeni z nim wodzowie proszą go, by wyruszył z misją zabicia Aethelstana. Przybywa do Wintanceaster, rozmawia z Aethelstanem, próbuje przekonać do zaniechania podbojów, ale go nie zabija. Wraca do Bebbanburga, zastaje go splądrowanego przez ludzi Anlafa. Próbuje uwolnić mieszkańców zamkniętych w jaskini, ale pomoc przychodzi zbyt późno – wszyscy podusili się z braku tlenu.
Dociera do Thelwael, odnajduje ukrywających się Edmunda i Osberta. Jednoczy się z Aethelstanem przeciw Anlafowi. Prowadzi wojsko przeciw Anlafowi, opracowuje plan bitwy pod Brunanburh. Mimo liczebnej przewagi wroga jego taktyka przynosi efekty i wojska jego i Aethelstana odnoszą zwycięstwo. Sam zostaje w czasie bitwy kilkakrotnie ranny.
Aethelstan zabiera go do Bebbanburgu. Uznaje Aethelstana za króla Northumbrii w zamian za przyrzeczenie, że następcą zostanie Edmund. Wkrótce potem jego stan pogarsza się, w ostatnich chwilach ma wizję uczty w Walhalli, na której widzi swych zmarłych dawnych towarzyszy, jednocześnie słyszy głos Eadgifu proszącej go, by walczył dla ich wspólnej przyszłości.
Uhtred z Bebbanburgu - powiązania postaci Upadek królestwa
Aktor: | Alexander Dreymon |
Synowie: |
Osbert Uhtredson Uhtred Uhtredson |
Córki: |
Stiorra Uhtredsdottir |
Uhtred z Bebbanburgu - Opinie