Harald Sigurdsson

BIOGRAFIA Leo Suter

CHARAKTERYSTYKA

Znany też jako Harald Hardrada (czyli „surowy” bądź „twardy władca”). Młodszy, przyrodni brat króla Olafa, prawnuk Haralda Finehaira. Ukochany Freydis i przyjaciel jej brata, Leifa. Jeden z ostatnich berserków, w bój rusza z gołym torsem lub nago, okryty w wilcze skóry. Poza polem walki, gdzie nie kontroluje swych emocji, jest czarującym i dość spokojnym mężczyzną, wykorzystującym swój urok osobisty i urodę do miłosnych podbojów. Dobry mediator, racjonalista przekładający dyplomację nad rozwiązania siłowe, a przy okazji człowiek bardzo tolerancyjny wobec innych wyznań (sam jest chrześcijaninem). Ma charyzmę i spore ambicje (marzy o królewskim tronie), cieszy się posłuchem wśród swych ludzi. Zdarza mu się, choć z rzadka, być porywczym i nieco naiwnym.

WYGLĄD

Wysoki, postawny mężczyzna o fantazyjnie ułożonych i zaplecionych włosach (ciemny blond), ze starannie przystrzyżonym zarostem. Nosi zazwyczaj książęce, ciemne stroje, w scenach walki ma na sobie wilcze skóry, z głową wilka nałożoną na swoją.

BIOGRAFIA

Sezon 1

Odwiedza swego brata Stena żyjącego w Danelaw w Anglii. Wspólnie z nim świętuje dzień św. Brykcjusza. Wyjeżdża do Norwegii, nie mogąc się pożegnać z bratem, którego zaprosił do siebie król Aethelred II. Żegna się z Merin, z którą łączy go bliska znajomość. Dowiaduje się o masakrze w Danelaw i śmierci brata. Dołącza do wojsk króla Kanuta, które wybierają się do Anglii, by pomścić śmierć bliskich.

W Kattegat spotyka Freydis i jej brata. Z Freydis od razu wpadają sobie w oko, szybko lądują razem w łóżku. Podczas kąpieli widzi krzyż wycięty na plecach kochanki, Freydis opowiada mu swoją historię i wyjawia powód przybycia do Kattegat. Broni Freydis po zabiciu przez nią Gunnara. Jedzie do Anglii, wspólnie z Leifem walczy pod Londynem, ratuje mu życie na londyńskim moście. Chce zabić pojmanego króla Edmunda, ale zabrania mu tego Kanut, który ma inne plany wobec angielskiego władcy. Kanut zdradza mu, że jego brat ma syna Magnusa i własne plany wobec Norwegii.

Wraca z Anglii, wyznaje miłość Freydis. Odwiedza świątynię w Uppsali, w której masakry dokonali ludzie Kare'ego. Wspólnie z Olafem przygotowuje się do wojny z pogańskimi wikingami, odwrotnie do brata chce im dać szansę nawrócenia się, nie chce wybuchu wojny domowej. Podczas bitwy omal nie ginie z rąk Kare'ego, życie ratuje mu Olaf. Zostaje ciężko ranny, tym razem ratuje go Freydis, który przyprowadza mu konia. Razem uciekają z Kattegat.

Sezon 2

Ukrywa się z Freydis. Docierają do niego wieści, że wielu wikingów zaczęło uważać Freydis za swą duchową przewodniczkę. Wikingowie z Jomsborga zabierają go z Freydis do siedziby lorda Harekra. Leif ratuje go przed nasłanymi łowcami nagród. Razem z Leifem wyrusza do Nowogrodu, do swego wuja, u którego ma nadzieję znaleźć pomoc.

Przybywa do Nowogrodu, spotyka wuja, Jarosława Mądrego. Wuj odmawia udzielenia mu wsparcia, wyżej ceniąc sobie dobre stosunki handlowe z ludźmi Kanuta. Postanawia walczyć na arenie za pieniądze, a potem udać się do Konstantynopola, aby tam zatrudnić najemników i z własną armią uderzyć na Olafa. Walczy z czarnoskórym Kaysanem, wygrywa z pomocą Leifa, ale ogromna suma z obstawianych zakładów znika – uciekł z nią organizator walki. Prawa ręka Jarosława Mądrego zgadza się zapłacić Haraldowi za eskortowanie cennego ładunku przez ziemie Pieczyngów. Handlarz niewolników, Gestra, zgadza się przewieźć go do Konstantynopola, jeśli znajdzie załogę.

Namawia do wspólnej wyprawy Leifa i Mariam, a także wojowników, których poznał podczas walk na arenie. Rozpoczyna podróż, początkowo jadą saniami po zamarzniętej rzece; towarzyszy im Kurya, którego Pieczyngowie uważają za zdrajcę, a także kilka kobiet, w tym piękna Eleana. Docierają na Dniepr, tam psuje się im ster i zostają na jakiś czas unieruchomieni. Razem z Leifem próbują wykonać nowy, Leif zdradza mu, że Freydis jest w ciąży z jego dzieckiem.

Po powrocie walczą z Waregiem Baggim i jego ludźmi, ginie Gestra. Montują nowy ster, docierają do wodospadu na rzece, Harald jako jedyny chce płynąć dalej. Pozbywa się przewożonego ładunku Vitomira i z samą załogą pokonuje najtrudniejsze odcinki rzeki, wpada jednak na mieliznę i zostaje pojmany przez Pieczyngów, a część załogi z Leifem ucieka. Torturuje go wódz Pieczyngów, Tyrach, schwytany zostaje też Leif, ale potem obu udaje się uciec na koniach Pieczyngów. Kurya poświęca się, aby uratować Haralda.

Zaprzyjaźnia się z Eleaną, potem się w niej z wzajemnością zakochuje, kobieta okazuje się jednak narzeczoną cesarza Romanosa. Dociera do Konstantynopola. Cesarz w uznaniu zasług Haralda i ochrony Eleany obiecuje dać mu potrzebną armię.