Ruth Wardell

BIOGRAFIA Alison Wright

CHARAKTERYSTYKA

Opiekunka pasażerów Pierwszej Klasy, jedna z głównych osób w Hospitality. Przed katastrofą klimatyczną prowadziła pensjonat, Wilford osobiście zwerbował ją do swojej ekipy. Była przyjaciółką Melanie, bardzo dotknęło ją to, że nie była wtajemniczona w jej sekrety. Trudno jej zdecydować się, czy być lojalną wobec Wilforda, czy Laytona, sama podkreśla, że służy przede wszystkim pasażerom. Na pozór spokojna, opanowana, cicha, jest jednak niezwykle pragmatyczna i uparta, przynajmniej taka staje się w miarę rozwoju akcji (na początku raczej nie przepada za wyzwaniami, woli rutynę). Potrafi być przebiegła i nieustraszona.

WYGLĄD

Kobieta średniego wzrostu, normalnej budowy ciała, około 40 lat. Na pierwszy rzut oka, patrząc na twarz, wydaje się zimna i twarda, nie jest specjalnie atrakcyjna; ma blond włosy spięte zazwyczaj dość finezyjnie z tyłu.

BIOGRAFIA

Sezon 1

Zajmuje się wieloma rzeczami na poziomie menadżerskim, jest prawą ręką Melanie. Po buncie Tailies i śmierci sześciu strażników opowiada się za tym, by w ramach sprawiedliwości zabić sześciu pasażerów z ogona pociągu. Jest za karą dla Suzanne, z przyjemnością patrzy na jej zamrażaną i rozbijaną rękę. Zasiada w sądzie podczas sprawy LJ, nie chce się zgodzić z Melanie na zasady proponowane przez Audrey, wieszcząc wybuch buntu. Ostrzega pasażerów po problemach z hydrauliką, po naprawieniu usterki oficjalnie wygłasza pochwały w stronę Wilforda.

Jej kochanek Nolan Grey zaprasza ją na spotkanie z Folgerami, ci mówią jej, że Melanie ma zbyt wielką władzę w pociągu, sugerują, że Ruth powinna ją zastąpić. Mówi o tym Melanie, ale ta nie reaguje, co jeszcze bardziej zraża do niej Ruth. Podczas rewolty jest brana pod uwagę jako ewentualny szef pociągu. Konfrontuje się z Melanie, ta mówi jej, że porzuciła Wilforda przed wejściem do pociągu, gdyż według niej był zagrożeniem dla pasażerów i ludzkości. Oskarża Melanie o zdradę ich przyjaźni.

Opowiada się za karą śmierci dla Melanie. Jest niezadowolona, gdy rebelianci zostają wysłani na pewną śmierć (był wśród nich Nolan) i gdy władzę obejmuje Layton.

Sezon 2

Cieszy się na wieść, że Wilford żyje. Zostaje członkiem jego komitetu powitalnego. Jest szczerze zdziwiona widokiem żywej Alex. Próbuje nakłonić Wilforda i Laytona do rozmów. Przenosi ciężarną Zarah do Pierwszej Klasy. Przeprasza Winnie za śmierć jej matki Suzanne i zaczyna się nią opiekować.

Powoli traci wiarę w Wilforda, zawiera sojusz z Laytonem. Wspólnie z Laytonem zabijają strażnika Silnika na Big Alice, przedostają się z powrotem na Snowpiercera. Walczy z Kevinem, ucieka mu, ale nie dociera na czas do odłączanego „pirackiego pociągu”, zostając na Snowpiercerze.

Sezon 3

Jest, obok Pike'a, przywódcą ruchu oporu na Snowpiercerze. Podczas ślubu Oza i LJ odkrywa, że Wilford kazał ustawić broń elektromagnetyczną wycelowaną w Snowpiercera. Zbiera ekipę, która ma ją rozbroić. Zostaje schwytana przez Wilforda, który grozi jej zamrożeniem ręki, nie pokazuje strachu, prowokuje wręcz Wilforda, aby to zrobił, mówi też, że nigdy nie założy protezy.

Pomaga Laytonowi w odnalezieniu i uratowaniu Melanie. Razem z Pike'em przekazuje dane, dzięki którym Snowpiercer odcina drogę ucieczki Big Alice. Rozpoczyna romans z Pike'em, stając się jego kandydatką do roli przywódcy, co prowadzi potem do konfliktu z Laytonem. Popiera głoszenie przez Laytona kłamstw na temat Ashy, która rzekomo przybyła z Nowego Edenu, ma to dać ludziom nadzieję i nakłonić ich do głosowania za poszukiwaniem nowej ziemi obiecanej.

Informuje o minięciu Wielkich Piramid, które mają wskazywać drogę do Nowego Edenu. Walczy z powracającym po eksperymentach Bojanem. Decyduje się towarzyszyć Laytonowi w poszukiwaniu Nowego Edenu.